Πώς θα μπορούσε άραγε κάποιος , όχι μόνο να δουλέψει με απόλυτο σεβασμό πάνω σε μια παραδοσιακή, ιστορική φόρμα αλλά ταυτόχρονα να επέμβει σ’ αυτή, προσφέροντας μια νέα ματιά κι ένα σύγχρονο άκουσμα; Ο μόνος τρόπος, πέρα από το απαραίτητο ταλέντο, είναι η βαθιά γνώση, η αγάπη, το όραμα και η σκληρή δουλειά, στοιχεία που εύκολα αισθάνεται ο ακροατής, από το πρώτο κιόλας άκουσμα του album “The Wolf Inside Me” από το δυναμικό rock τρίο των Αθηναίων Bag of Nails.
Με αφετηρία την αγάπη τους για τo blues και πατώντας στέρεα πάνω σ’ αυτό, καταφέρνουν να παντρέψουν αυτή τη δομική, αυθεντική πηγή της μουσικής με τις αξίες του rock των 60’s και 70’s σε ένα καθόλα επίκαιρο αλλά και διαχρονικό άκουσμα, το οποίο κυκλοφόρησε σε βινύλιο από την Nasoni Records (Berlin) στην Γερμανία το Δεκέμβριο 2019 ενώ απ’ τον Ιούνιο του 2020, διανέμεται τόσο σε βινύλιο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως σε ψηφιακή μορφή από την Archangel Music.
Δεν είναι μόνο η εύκολα αντιληπτή εκτελεστική δεινότητα των Πάνου Κατσικογιάννη (σύνθεση/κιθάρα/φωνή), Γιώργου Αντωνιάδη (μπάσο/δεύτερα φωνητικά) και Άγη Γκρίτζιου (ντραμς/κρουστά), αυτή που διαμορφώνει το τοπίο του πρώτου τους δίσκου “The Wolf Inside Me”. Είναι κυρίως η ουσιαστική γνώση του ποιές είναι οι ρίζες αυτής της μουσικής και του πώς μέσα στις δεκαετίες οι φόρμες της εξελίχθηκαν, απ’ τα ακουστικά blues του Δέλτα μέχρι και το πρώιμο ηλεκτρικό Σικάγο blues του ’40 και του ’50 και το rock ‘n’ roll του Little Richard και του Chuck Berry. Αυτές οι ρίζες χρησιμοποιήθηκαν από τεράστιες μορφές του rock, όπως οι Jimi Hendrix, The Doors, The Allman Brothers Band, Janis Joplin, Crosby Stills Nash and Young, Mike Bloomfield, Roy Buchanan, Rory Gallagher, Cream, Traffic, Yes, Wishbone Ash, Led Zeppelin, Pink Floyd, Jethro Tull, Peter Green’s Fleetwood Mac, καλλιτέχνες στους οποίους οι Bag of Nails αναφέρονται ως επιρροές. Είναι αυτή η ουσία της ταξικής πάλης, της σκλαβιάς και του πόνου στις βαμβακοφυτείες του αμερικανικού νότου αλλά και της ακλόνητης πίστης για ελευθερία που αδιόρατα διατρέχει του στίχους του αυτοβιογραφικού “Daddy’s Blues”, του πρώτου single από το album που κυκλοφόρησε το συγκρότημα ως video clip.
Οι διψασμένοι για φρέσκο blues ακροατές, θα βρουν στα αργόσυρτα “Ιn the Shadows” και “Ain’t Gonna Wait”, στο mid-tempo “Blue Moon’s Blues”, με την υποδόρια ένταση και τα στοιχειωμένα ρεφρέν, αλλά και στους γεμάτους ένταση δυναμίτες “Εndless Boogie”, “Dangerous Love”, και “There’s a Devil After Me”, που φλερτάρουν έντονα με τη ψυχεδέλεια , πολλούς από τους λόγους που οι κριτικές του album από διάφορες χώρες του κόσμου, αλλά κυρίως από τις Η.Π.Α. και το εμβληματικό περιοδικό Blues Blast υμνούν το “The Wolf Inside Me”, ως ένα από τα καλύτερα που έχουν προκύψει την τελευταία χρονιά. Υπογραμμίζοντας επίσης πως, οι Bag of Nails είναι μια από τις περισσότερο ελπιδοφόρες μπάντες στον κόσμο αυτή τη στιγμή στην κατηγορία τους. Το χωρισμένο, άλλωστε, σε τρία μέρη, ομότιτλο τραγούδι, με τους αλληγορικούς του στίχους, δεν είναι κάτι που συναντά κανείς εύκολα μπροστά του.
Ηχογραφημένο live, με αναλογικό τρόπο από τους Simon Bloom και Βασίλη Κορρέ στο Shakti Studio, με το αιχμηρό και τολμηρό εξώφυλλο της Νάσιας Τεντολούρη (MrsHydeSign) να το κοσμεί, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται για έναν συνηθισμένο blues rock δίσκο, το “The Wolf Inside Me”, αρχίζει να συσπειρώνει πυρηνικά κοινά του rock και των blues, αποζημιώνοντας τόσο τους Βag of Nails, όσο και όλους εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς από τις πρώτες, καταιγιστικές, ζωντανές τους εμφανίσεις.
Ο δρόμος από τις πρόβες στις φοιτητικές εστίες μέχρι την ηχογράφηση του “The Wolf Inside Me” ίσως ήταν, ως τώρα, μακρύς. Αυτός που ανοίγει όμως με την κυκλοφορία του είναι σαφώς μακρύτερος. Κι αν κρίνουμε από την απήχηση του album, είναι ένας από αυτούς τους σπάνιους που ενώνει πολλούς ανθρώπους με μεράκι στο διάβα του.
Βag of Nails:
