Το γερμανικό gothic συγκρότημα Crematory κυκλοφορεί το τελευταίο του studio album. Είναι το 14ο τους άλμπουμ σε μια 27ετή καριέρα και είναι το πρώτο studio άλμπουμ με τη νέα σύνθεση – πριν από το τελευταίο άλμπουμ ο τραγουδιστής Matthias Hechler έφυγε από τη μπάντα μετά από 17 χρόνια στο ρόλο αυτό και αντικαταστάθηκε από τον Tosse Basler στα φωνητικά και την ρυθμική κιθάρα, στην lead κιθάρα βρίκσεται ο Rolf Munkes ενώ από την κυκλοφορία του άλμπουμ, έχουν νέο μπασίστα, τον Jason Mathias.

Το άλμπουμ ξεκινά με μια ορχηστρική μουσική ως εισαγωγή, η οποία στην συνέχεια μπαίνει στο παρασκήνιο καθώς τα φωνητικά ξεκινούν.

Το πρώτο τραγούδι “Salvation” κρατά εκείνο τον ορχηστρικό ήχο αλλά κρατάει τις κιθάρες και τα μπάσα δίνοντας ένα βαρύ αλλά πλούσιο ήχο. Τα φωνητικά δεν είναι αρκετά καθαρά αλλά αρκετά δυνατα, και οι στίχοι είναι σαφείς και ξεκάθαροι (πράγμα που δεν συμβαίνει με πολλούς τραγουδιστές). Τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά αντιπαραβάλλονται με τα βασικά φωνητικά.

Με το “Ghost of the past“, οι ορχηστρικοί ήχοι έχουν πλέον φύγει, αλλά τα keyboards προσθέτουν την απαραίτητη ελαφρότητα για να αντισταθμίσουν τον βαρύ ήχο κιθάρας.

Με το “Μέχρι την αυγή” ο ορχηστρικός ήχος είναι πλέον πίσω και τώρα υπάρχει καλή χρήση τόσο τις κιθάρας όσο και των γεμάτων φωνητικών που λειτουργούν καλά όλα μαζί. Είναι ένα φανταστικό τραγούδι.

Στο “Revenge is mine“, ακούμε αρχικά μια απαλή μελωδία πιάνου η οποία ξαφνικά αντικαθίσταται από την έκρηξη της κιθάρας.

Είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ – με δυνατές κιθάρες και μπάσα, γεμάτα και καθαρά φωνητικά που δουλεύουν όλα καλά μαζί .Το άλμπουμ δίνει ένα θαυμάσιο μείγμα από τα βαρύτερα και πιο μελωδικά στοιχεία.

Είναι ένα καταπληκτικό άλμπουμ.