Yovel… Τι να πρωτοπείς καταρχάς για το όνομα, το image, το απίστευτο Logo, τα εικαστικά του δίσκου, το παρανοϊκά ακαταλαβίστηκο όνομα του δίσκου. ΜΠΡΑΒΟ για αρχή.
Οι Yovel είναι Αθηναίοι και ισορροπούν στο black / death / post rock / πειραματικό ήχο. Πόσο πειραματικό δηλαδή όταν ξεκινάς με ένα εισαγωγικό κομμάτι με κλασική κιθάρα και αφηγηματική διάθεση για να μπεις σε ένα από τα πιο opethiκά σκατόψυχα δημιουργήματα που έχεις ακούσει. Ιδιαίτερη αναφορά στα καταπληκτικά death φωνητικά.
Οι συνθέσεις μου θυμίζουν κάτι μεταξύ των (αδικημένων) Dark Millenium του Ashore the Celestial Burden, των Dissection, ακόμα και των πρώιμων Satyricon του Shadowthrone στο τρόπο που χειρίζονται την ρυθμική κιθάρα μερικές φορές.
Όπως λένε οι ίδοι This Is Black Metal For The Oppressed. Λυρικά αποπνικτικό, επικό και σκοτεινό με ήχο που παραπέμπει στις απαρχές του Black Metal. Δυστυχώς δεν έχω στα χέρια μου στίχους για να καταφέρω να αναλύσω τη θεματολογία αλλά αν αντιλαμβάνομαι σωστά η πολιτική και η κοινωνία είναι σημαντικό κομμάτι του Yovelισμού
This Is Black Metal For The Oppressed
Δεν μπορώ να γράψω πολλά για μιας και είναι δίσκος για μελέτη και σίγουρα μπορεί να δώσει περισσότερα όταν θα μιλήσουμε με τη μπάντα και θα μας ανοίξει τα μάτια. Θα μπορούσε άνετα να ενταχθεί στο Post Black Metal, σίγουρα δεν έχει hitάκια, είναι δίσκος που πρέπει να ακούσεις από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλωστε είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να λειτουργεί με ένα δέσιμο σαν αμόνι. Δεν έχει κομμάτια. Εχει ένα κομμάτι σε 7 διαφορετικές περιόδους. Δεν έχει καλογυαλισμένη παραγωγή αλλά δίνει αισθητική πραγματικά undergound, σαν να μπήκαμε όλοι μαζί στο studio και απλά παίξαμε ότι είχαμε στο χαρτί live και that’s it.
Με μία λέξη… Φοβερό!
Τhe path from Trauma to Triumph; from a subject of Agony to a subject of Struggle.
Hɪðəˈtu means Break the Rock.
Hɪðəˈtu means Escape the Loop.
Hɪðəˈtu means No More.
Υ.Γ. Κατάλαβα σωστά; Εχουμε ηχητικό κομμάτι από τη Δίκη της Νυρεμβέργης στο (Τοο) Late Capitalism; “So, where’s your nazi god now?”
